Czy sterylizowane psy żyją dłużej?
Tekst na podstawie publikacji naukowej opublikowanej na wolnej licencji CCAL, prawa należą do Hoffman et al. źródło oryginału pod linkiem. Samuli Helle, University of Turku, Finland 17.04.2013r.
W badaniach zestawiono ze sobą dane o śmierci psów domowych wysterylizowanych oraz tych, które nie zostały wysterylizowane. Stwierdzono, że sterylizacja silnie wiązała się ze wzrostem długości życia psów. Z jednej strony sterylizacja zmniejszała ryzyko śmierci na skutek chorób zakaźnych, z drugiej strony zwiększała ryzyko śmierci na skutek nowotworu.
Wysterylizowane psy mają zwiększone ryzyko śmierci na skutek nowotworu (z wyjątkiem nowotworu sutka, listwy mlecznej, który jest rzadki u psów wysterylizowanych). Zwiększona umieralność na nowotwory psów sterylizowanych wynika z faktu, że występują one zwykle w późniejszym wieku psa. Wraz z wydłużeniem się życia zwierząt, wzrosła więc zachorowalność na niektóre choroby, w tym również nowotwory.
Zbadano nie tylko długość życia danej grupy, ale również przyczyny ich śmierci. Do badań wykorzystano dane psów zmarłych w szpitalach weterynaryjnych od 1984 do 2004 roku.
Początkowy zbiór danych zawierał 80958 zapisów o przyczynach i wieku śmierci psów. Z bazy usunięto dane nie pewne, pozostało 70574 zapisów do analiz reprezentujących 185 ras.
W badaniach psów, które były po sterylizacji (w chwili śmierci) było 39804 (56,4%), a psów nie poddanych zabiegowi sterylizacji czy kastracji 30770 (43,6%). Średni wiek zgonu psa nie poddanego sterylizacji wynosił 7,9 lat, a tych po sterylizacji 9,4 lat.
M.in. na tej podstawie stwierdzono, że sterylizacja znacznie zwiększyła średnią długość życia psów jak i suczek. U psów zwiększa długość życia o 13,8%, zaś u suczek o 26,3%.
Niebieską linią oznaczono psy/suczki sterylizowane, a czerwoną psy/suczki nie poddane zabiegowi sterylizacji.
W badaniu podzielono psy na grupy w zależności od wagi. We wszystkich grupach, jak we wszystkich rasach, procentowa przeżywalność psów sterylizowanych była podobna. W Ameryce Północnej sterylizacji poddaje się 50-75% wszystkich psów zgodnie z zaleceniami stowarzyszeń weterynaryjnych. Wynika to nie tylko z uwagi na fakt, że można w ten sposób uchronić psa przed chorobami, agresją, czy przedłużyć psu życie, ale również z uwagi na fakt, że zapobiega to niekontrolowanym rozrodom. To zaś zmniejsza bezdomność psów.
Na powyższym rysunku przedstawiono porównanie – średnią ilość suczek które przeżyły do 10 roku życia (dla czytelności linię przesunięto w lewo). Do 10 urodzin dotrwało 50% suczek nie sterylizowanych i aż 72% suczek poddanych zabiegowi.
Podejrzewa się, że za zwiększoną zachorowalność na nowotwory psów sterylizowanych może odpowiadać zbyt wczesna sterylizacja.
Jeśli przed osiągnięciem dojrzałości płciowej pies zostanie poddany zabiegowi sterylizacji, może dojść do zachwiania gospodarki hormonalnej. To z kolei może przyczynić się do rozwoju komórek nowotworowych. Należy jednak pamiętać, że psy nie poddane zabiegowi sterylizacji mają większe ryzyko śmierci na skutek chorób zakaźnych oraz urazów, co jest związane z większą tendencją do wędrowania i walk z innymi psami. Również niesterylizowane suczki są skłonne do większej agresji dominacyjnej. Poddanie psa sterylizacji w odpowiednim momencie spowoduje zaś unormowanie się hormonów, zapobiegnie chęci dominowania i walki, co przełoży się na zdrowie i bezpieczeństwo nie tylko naszych pupili, ale i nas samych czy bliskich nam osób. Sterylizacja wpłynie także na psy, które chętnie udawały się na samotne wycieczki. Pies będzie znacznie spokojniejszy, mniej skory do bójek z innymi psami czy nawet agresywnych reakcji na ludzi.
Ostatnie porównanie – prawdopodobieństwo przyczyn zgonów dla 8 najważniejszych grup u psów sterylizowanych względem grupy psów nie sterylizowanych.
Tagi: kastracja, sterylizacja